นางยักษ์กับเด็กกำพร้า

“เราเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเด็กกำพร้า เราเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน และนั่นจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง” (หน้า 35)

สโตนอินเดอะเกล็นเคยเป็นเมืองน่าอยู่ ผู้คนมีน้ำใจไมตรีให้กัน แต่วันหนึ่งได้เกิดเหตุใหญ่ขึ้น ห้องสมุดสุดสวยถูกไฟไหม้ แม้ว่าเมืองน่าอยู่นี้จะมีนายกเทศมนตรี แต่ก็ชอบพูดมากกว่าทำ นายกเทศมนตรีเริ่มหาคนผิด และทุกคนก็โทษนางยักษ์ที่อาศัยอยู่สุดชานเมือง แม้เด็กกำพร้าจะช่วยอธิบาย แต่ใครจะอยากฟังคำพูดของเด็กกำพร้า