“โลกของเราอาจจะต่างกัน แต่ฉันเชื่อว่าเรานั้น จะแชร์มันด้วยกันได้” (หน้า 34)
เราต่างถูกจดจำและหลงลืมอยู่เสมอ แต่สุดท้ายแล้วอาจไม่มีใครจดจำตัวเราได้ 100% หรือแม้แต่ตัวเราเองก็ยากที่จะลืมใครบางคนได้ 100% เรื่องราวในเล่มจะเป็นการพูดถึงความทรงจำ ความคิดถึงต่อคน ๆ หนึ่ง ถ้าหากวันใดต้องจากกัน อย่าลืมคิดถึงกันนะ
บรรณานุกรม
อิสญะ ตระกูลพุทธรักษา. (2566). ให้ความคิดถึงของฉันโอบกอดเธอไว้. สปริงบุ๊กส์.
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
ข้อมูลนี้มีประโยชน์หรือไม่
Thanks for your feedback!
