พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่คณะเจ้าหน้าที่และเยาวชนจากท้องถิ่นทุรกันดาร ในเขตปฏิบัติการของหน่วยพัฒนาการเคลื่อนที่ต่างๆ 23 จังหวัด และเยาวชนจังหวัดพระนครและธนบุรี ซึ่งมาร่วมการชุมนุมเยาวชน ครั้งที่ 8 ณ ศาลาผกาภิรมย์ ประจำปีพุทธศักราช 2513

“เป็นที่น่ายินดีมากที่ทางราชการได้จัดชุมนุมเยาวชนขึ้น และครั้งนี้เป็นถึงครั้งที่ 8 ทุกครั้งที่มีการชุมนุม ทางราชการก็ได้ปรับปรุง เพื่อให้เยาวชนที่มาจากถิ่นต่างๆ ทั่วราชอาณาจักรได้มาเห็นและได้มาดูสิ่งที่น่าสนใจมากขึ้นและสะดวกขึ้นทุกที ทั้งได้พบปะกับบุคคลต่างๆ ซึ่งควรจะเป็นที่น่าสนใจและเป็นบ่อเกิดแห่งความรู้แก่ผู้ที่มาทุกครั้ง การชุมนุมเยาวชนนี้เป็นประโยชน์ได้หลายทาง ทางหนึ่งผู้ที่ได้มาชุมนุมกันมาจากจังหวัดต่างๆ ของประเทศไทย ก็นับว่าเป็นผู้แทนของจังหวัดของตน ของท้องที่ของตน มาพบปะกับคนที่เป็นผู้แทนของท้องที่ต่างๆ อื่นๆ ซึ่งมีความเป็นอยู่อาจต่างกันบ้าง แต่ที่จะได้เห็นมากที่สุดก็คือจะได้เห็นว่า ทุกคนที่จะมาจากเหนือ จากใต้ จากตะวันออกตะวันออกเฉียง...เหนือ ภาคกลาง ล้วนเป็นคนไทยทั้งนั้น และควรที่จะมีความคิดที่จะทำนุบำรุงบ้านเมืองเช่นเดียวกันทั้งนั้น ในสมัยนี้มีสิ่งหนึ่งที่น่าวิตก ไม่ทราบว่าเยาวชนทั้งหลายที่มาอยู่ในที่นี้ได้ยินได้ฟังบ้างหรือเปล่า เข้าใจว่าเคยได้ยินแล้วว่า คือเขาว่ากันว่า เยาวชนในสมัยนี้ไม่มีระเบียบและเป็นอันธพาล ซึ่งอาจเป็นความจริงได้บ้าง และโดยเฉพาะเยาวชนที่มาจากต่างจังหวัดเข้ามาในกรุงเทพ ฯ เพื่อหาความรู้นั้น อาจได้มาประสบพบเห็นในกรุงเทพ ฯ ในพระมหานครนี้ก็อาจมีความยุ่งยากเกี่ยวข้องกับเยาวชนมากกว่าทุกแห่ง แต่ว่าขอยืนยันว่าเยาวชนซึ่งทำเสียงดังทำให้คนเขาว่าว่าเยาวชนเป็นผู้ที่เป็นอันธพาล ปกครองไม่ได้นั้น มีจำนวนไม่มากนัก เมื่อมีจำนวนไม่มากนักทำไมทำให้รู้สึกว่าเยาวชนทั่วประเทศเป็นอันธพาลไปหมด ก็ด้วยเหตุว่าการทำเสีย การทำไม่ดีนั้น อาจเป็นข่าวมากกว่าการทำดี จึงทำให้รู้สึกว่ามีการกระทำที่ไม่ดีมากกว่าการกระทำที่ดี เพราะว่าการกระทำที่ดีนั้นของคนเรา ซึ่งหมายความว่ามีความเรียบร้อย มีความสงบ เมตตาซึ่งกันและกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกันนั้น นับว่าเป็นสิ่งที่ทำอย่างไม่โลดโผนนัก อย่างไม่ทำให้เป็นข่าว ความดีจึงกลายเป็นของธรรมดา ความชั่วกลายเป็นของดัง ทำให้บางทีทุกคนทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ท้อใจ บางคนเมื่อทำดีไปเรื่อย ๆ แล้วก็ไม่ได้รับชมเชย ไม่มีชื่อเสียง ก็ท้อใจ ตัดสินใจจะไปทำความไม่ดีให้เกิดมีชื่อเสียง ชื่อเสียงก็เกิดขึ้นจริงๆ แต่ว่าชื่อเสียงที่ไม่ดีนั้นมันทำลายตนเองและทำลายส่วนรวม การทำชื่อเสียงที่ดีเป็นการยากอยู่ แต่ว่าถ้ามีชื่อเสียงแล้ว ชื่อเสียงนั้นจะไม่ทำลายตัว และชื่อเสียงนั้นจะโด่งดังขึ้นยิ่งกว่าชื่อเสียงเลว ชื่อเสียงเลวนั้นเมื่อโด่งดังแล้วก็จะต้องถูกทำโทษหรือไม่เช่นนั้นก็จะได้รับผลร้ายแก่ตัวเอง แก่บิดามารดา แก่วงศ์สกุล แก่หมู่บ้าน แก่ตำบล แก่อำเภอ แก่จังหวัด แก่ประเทศของตน ฉะนั้น การที่มาชุมนุมกันในกรุงเทพ ฯ มาหาความรู้จึงขอให้ได้พยายามหาความรู้ที่ดี หาความรู้ที่จะสร้างให้ตนเองมีความสามารถยิ่งขึ้น ความรู้ในด้านไม่ดีก็มีและจะได้ประสบเหมือนกัน แต่ความรู้เหล่านั้น ขอให้เพียงรับทราบแต่อย่าปฏิบัติ เพราะว่าถ้ารับทราบแล้วอยากปฏิบัติก็ประสบหายนะแน่นอน และจะทำให้ส่วนรวมเสียหายไปหมด ผิดจุดประสงค์ที่ให้ทุกคนได้เดินทางมาเพื่อจะหาความรู้ที่ดี การหาความรู้นั้นสำคัญสำหรับเยาวชน เพราะว่าเวลาเราอายุยังน้อย เราอยู่ในวัยที่ต้องศึกษาหาความรู้ ต่อไปเมื่ออายุมากขึ้นจึงจะปฏิบัติงาน ทำตนให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดี เป็นประชาชนที่ดีของประเทศไทย สร้างบ้านเมืองให้เจริญ หมายถึงสร้างบ้านของตนให้มั่นคง ก็ขอให้นำความรู้นี้ที่ได้ในคราวนี้ไปปฏิบัติ และเมื่อมาจากแต่ละจังหวัด เมื่อกลับไปจังหวัดของตนท้องที่ของตนก็ขอให้ไปเล่าให้ทางบ้านฟังว่ามาประสบพบเห็นอะไรบ้าง เพื่อที่จะให้ความรู้ที่ได้จากการชุมนุมครั้งนี้เป็นประโยชน์ยิ่งกว่าแก่ตนเอง คือเป็นประโยชน์ต่อครอบครัว ต่อบ้านของตัว ต่อท้องที่ของตัวที่ได้พูดถึงความดีและความไม่ดีมีอย่างนี้ ก็ขอให้ไปพิจารณา คือใช้ความคิดให้รอบคอบ เพราะว่าทุกคนไม่ว่าจะเป็นเด็กจะเป็นผู้ใหญ่ จะต้องประสบทั้งความดีและทั้งความไม่ดี เหตุการณ์ที่ดีที่เหมาะสมที่เราทำให้เราก้าวหน้า ทำให้เราเป็นสุข แต่สิ่งที่ไม่ดีที่ไม่เป็นมงคล ซึ่งเราจะประสบมากเหมือนกัน จะทำให้เราเป็นทุกข์ ทำให้เราเสียหาย แต่ถ้าเราใช้ความคิดพิจารณาที่รอบคอบหมายถึงคิดแล้วคิดอีกด้วยความรอบคอบ เมื่อคิดแล้วใช้ความรู้ที่ได้จากโรงเรียนบ้างจากที่ได้มาเห็น ที่ได้มีความชินความชำนาญมาประกอบด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะก้าวหน้าดี และเป็นผลดีแก่ตนเองและแก่ส่วนรวม ขอให้เยาวชนทุกคนตั้งใจที่จะปฏิบัติตนเป็นคนดี เพื่อที่จะแสดงว่าเยาวชนประเทศไทยไม่ใช่เยาวชนอันธพาลกลบเสียงของเยาวชนที่เป็นจำนวนน้อยที่ทำให้ชื่อเสียงของคนไทยเสีย ทำให้ชื่อเสียงของเยาวชนไทยเสีย ช่วยกันสร้างความดี และต่อไปช่วยให้บ้านเมืองมั่นคง ช่วยให้บ้านเมืองอยู่ยงก้าวหน้า ทุกคนจะมีความสบายขึ้น มีความมั่นคงขึ้นไม่มีความสงสัยว่าประเทศไทยจะอยู่ยงชั่วกาลนิรันดร ถ้าพวกเราและโดยเฉพาะพวกเยาวชนมีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะรักษาความดี รักษาความมั่นคงของบ้านเมืองในโอกาสนี้ก็ขอขอบใจเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ได้ปฏิบัติการและใช้ความพิจารณา ที่จะปรับปรุงวิธีการดำเนินงานให้ดียิ่งทุกที การจัดงานเช่นนี้เป็นงานที่หนัก ต้องเสียสละมาก เพราะว่าเป็นงานที่กว้างขวาง ต้องพยายามให้ผู้ที่มาชุมนุมได้ประโยชน์จริงๆ คือได้ประโยชน์ที่ดี ที่สร้างสรรค์ ก็ขอขอบใจทุกๆ คน ที่ได้ร่วมมืออย่างดี มีความตั้งใจดีเพื่ออนาคตของชาติ ขอให้เยาวชนทั้งหลายที่ได้มาประชุมครั้งนี้ได้รับผลสำเร็จ คือความก้าวหน้า และนำความรู้ไปปฏิบัติและเผยแพร่ให้พี่น้องทางบ้านทราบ ขอให้ทุกคนประสบแต่ความรุ่งเรืองมั่นคง มีความสำเร็จในกิจการต่างๆ เพื่อให้สามารถที่จะเป็นพลเมืองที่ดี หมายความว่าพลเมืองที่สร้างชาติให้มั่นคง สร้างชาติให้มีความสุข และช่วยกันอุ้มชูบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรือง ขอทุกคนจงมีพลังทั้งจิตทั้งใจและกาย ที่จะปฏิบัติหน้าที่อันสำคัญของผู้ที่จะเป็นเจ้าของประเทศต่อไป ขอให้ทุกคน ทั้งเยาวชน ทั้งเจ้าหน้าที่ จงมีความสุขสวัสดีทั่วกัน."อ่านต่อ